اینگوش
اینْگوش (Ingushetia)
| اینگوش | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام لاتین | Ingushetia |
| جمعیت | ۵۰۹,۵۴۰ نفر (۲۰۲۱) |
| موقعیت | شیب‌های شمالی کوه‌های قفقاز |
| مرکز | شهر نازران |
| مساحت | ۳,۶۲۸ کیلومتر مربع |
| تولیدات و صنایع مهم | کشاورزی و دامپروری؛ نیز استخراج نفت |
جمهوری خودمختار در فدراسیون روسیه[۱]، در شیب‌های شمالی کوه‌های قفقاز[۲]. ۳,۶۲۸ کیلومتر مربع مساحت و ۵۰۹,۵۴۰ (۸۵ درصد اینگوش) نفر جمعیت دارد (۲۰۲۱). مرکز آن شهر نازران[۳] است. صنایع اصلی آن عبارت‌اند از کشاورزی و دامپروری؛ نفت نیز در اینگوش استخراج می‌شود. دین اکثر جمعیت آن، اسلام است. قوم اینگوش در ۱۸۱۰ تابع روسیه شد و در اواسط قرن ۱۹ در برابر اشغال قفقاز به‌دست روسیه مقاومت نکرد. در ۱۹۲۴، اینگوش به یکی از جمهوری‌هاي خودمختار شوروی تبدیل شد، و در ۱۹۳۶ با ادغام در چچن[۴]، جمهوری‌های خودمختار چچن‌ـ اینگوش[۵] را تشکیل داد. در ۱۹۴۴ جمهوری مزبور، منحل و تعداد بسیاری از مردم، به اتهام همکاری با دشمن در جنگ جهانی دوم[۶]، تبعید شدند. خروشچف[۷] در ۱۹۵۷ جمهوری مزبور را مجدداً احیا کرد و ۲۳۲هزار از چچن‌ها و اینگوش‌ها از تبعید بازگشتند. در ۱۹۹۲، پس از زدوخوردهای مرزی با چچن، اینگوش مستقلاً جمهوری خودمختار شد و در ۱۹۹۹، آوارگان چچن به اینگوش هجوم بردند که به فاجعه‌ا‌ی انسانی تبدیل شد.