باینجوریان
بایَنجوریان
(یا: اَبوداودیان) دودمانی از امیران محلی که حدود ۳ق در دو سوی بخش بالای جیحون فرمانروایی داشتند. در روزگار سامانیان باینجوریان فرمانبردار آن دولت بودند و هر ساله هدایایی به دربار بخارا می‌فرستادند. آن‌ها بر هر دو سوی جیحون اعمال قدرت می‌کردند. در حدود العالم آمده است که دهقان امیرنشین یون در بدخشان خراج‌گزار امیر ختل بود. هنگام جنگ میان نوح اول سامانی و ابوعلی چغانی در ۳۳۶ـ۳۳۷ق، ابوعلی همۀ امیران فرمانبردار سامانیان در امتداد بخش بالای جیحون، ازجمله امیر احمد بن جعفر ختلانی، امیر راشت و کمیجان، را به شورش برضد سامانیان برانگیخت. در دوره غزنویان چون ختلان حایل میان غزنویان و رقبایشان قراخانیان بود، اهمیت فراوانی داشته است. بنابراین، احتمال می‌رود که باینجوریان در این دوره نیز بر ختلان فرمانروایی می‌کردند، اما خراج‌گزار دولت غزنه بودند.