بحر (موسیقی)
بَحْر (موسیقی)
اصطلاحی در موسیقی قدیم ایران برای انواع ذو‌الاربع یعنی انواع فواصلِ چهارم. در کتاب مقاصدالالحان در مورد بحر چنین آمده است: «پس گوییم که بحر عبارت است از اقسام بُعْدِ ذی‌الاربع که منتقل شوند در طبقاتی که اشتمال بُعْدِ ذو‌الکل بر مجموع آن‌ها باشد و از مراکز ذی‌الکلّ در نگذرند...» و چون ذیُ‌الکلّ به مفهوم یک هنگام درست یا یک اکتاو است می‌توان نتیجه گرفت که بَحر دو فاصلۀ چهارم در یک هنگام بوده است. این دو فاصلۀ چهارم اغلب پیوسته بوده و در انتهای آن یک فاصلۀ طنینی (یک پرده‌ای) بوده است.