براون، مایکل (۱۹۴۱)
براون، مایْکِل (۱۹۴۱)(Brown, Michael)
| مایکل براون Michael Brown | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۴۱ م |
| ملیت | آمریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامه دکتری دانشگاه پنسیلوانیا |
| شغل و تخصص اصلی | متخصص ژنتیک |
| گروه مقاله | زیست شناسی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل پزشکی (مشترکا) |
متخصص امریکایی ژنتیک. همراه با جوزف گلدستاین[۱] به‌سبب پژوهش‌هایشان در زمینۀ تنظیم سوخت‌وساز کلسترول به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی[۲] ۱۹۸۵ دست یافت. آنان کشف کردند که افراد مبتلا به افزایش ارثی کلسترول دارای سطوح پایین یا شکل‌های غیرطبیعی گیرندۀ لیپوپروتئین[۳] با چگالی کم یا گیرندۀ اِل‌دی‌اِل[۴]اند. این گیرنده موجب حذف کلسترول از خون می‌شود. این کشف منجر به پیشرفت داروهای جدیدی شد که با پایین‌آوردن سطح کلسترول خون خطر بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهند. براون و گلدستاین به مطالعه افرادی پرداختند که سطح کلسترول خونشان بالا بود و دریافتند که افزایش کلسترول خون[۵] در برخی خانواده‌ها ارثی است. آنان نشان دادند که کلسترول خون به‌صورت طبیعی با اتصال مولکول‌های حامل کلسترول، معروف به لیپوپروتئین‌های با چگالی کم اِل‌دی‌اِل‌ها، به گیرنده‌های ویژه‌ای در سطح یاخته‌های بدن (گیرندۀ اِل‌دی‌اِل) از خون جدا می‌شود. سپس، کمپلکس‌های گیرندۀ اِل‌دی‌اِل را یاخته‌ها جذب می‌کنند. آنان نشان دادند که جذب این کمپلکس یاخته‌ها را از تولید کمپلکس گیرندۀ اِل‌دی‌اِل جدید باز می‌دارد. این امر نشان می‌دهد که چرا رژیم غذایی پرکلسترول ظرفیت طبیعی بدن در حذف کلسترول خون را کاهش می‌دهد. براون در نیویورک، زاده شد. در ۱۹۶۶، از دانشگاه پنسیلوانیا دانشنامۀ دکتری گرفت و در مقام پزشک به کار در بیمارستان عمومی ماساچوست[۶] پرداخت. در آن‌جا با گلدستاین آشنا و دوست شد و پس از آن‌که براون به مقام استادیاری دانشکدۀ پزشکی ساوت وسترن[۷]، واقع در دالاس[۸]، رسید، کار مشترکشان را آغاز کردند.