برقه
بَرْقه
شهر و ناحیه‌ای در لیبی، در ۹۷کیلومتری شمال شرقی بنغازی. شهر برقه یا بارکا بخشی از پنتاپولیس در سیوینیک ۵۵۰ سال پ‌م احداث شد و مرکز پناهندگان یونانی بود. در ۵۱۲م به تصرف ایرانیان درآمد و از قدرت آن کاسته شد، با آمدن مسلمانان رونقی دوباره یافت. در قرن ۱۳ق/۱۹م شهر جدید برقه در کنار شهر قدیم شکل گرفت. سیطرۀ ایتالیا بر برقه با جنگ‌های شدیدی که با رهبران محلی چون عمرمختار کردند امکان‌پذیر شد و در این دوره تسلط ایتالیا مشتمل بر دو کرسی بنغازی و ارنه بود که بعدها به یک کرسی تبدیل شد. در برقه خرابه‌های شهری باستانی یونانی و رومی وجود دارد. برقه یکی از مراکز مهم و فرهنگی ـ هنری یونان بود و ازجمله دانشمندان قدیم آن‌جا از کالیماخوس (شاعر و منتقد) و اراتستن (جغرافی‌دان) نام برده‌اند. دانشمندان مسلمان بسیاری از برقه، برخاسته یا منسوب به آن‌جا بوده‌اند.نام کنونی آن المَرْج است.