برکلی د تولی، میخاییل (۱۷۶۱ـ۱۸۱۸)
بَرْکْلِی دِ تولی، میخائیل (۱۷۶۱ـ۱۸۱۸)(Barclay de Tolly, Mikhail)
| میخاییل برکلی د تولی Mikhail Barclay de Tolly | |
|---|---|
| زادروز |
لیوونیا ۱۷۶۱ م |
| درگذشت | ۱۸۱۸ م |
| ملیت | روسی |
| نام‌های دیگر | بارکلای |
| شغل و تخصص اصلی | نظامی |
| لقب | شاهزاده بوگدانوویچ |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
(یا: بارْکْلای) ملقب به شاهزاده بوگدانوویچ، فرمانده اسکاتلندی‌تبار روسی در جنگ‌های ناپلئونی[۱]. در جنگ اخیر (۱۸۰۸ـ۱۸۰۹) به‌سبب عبور دلاورانه‌اش از خلیج (منجمد) بوتنی[۲] برای تصرف شهر سوئدی اومئو[۳] شهرت یافت. در مقام وزیر جنگ (۱۸۱۰ـ۱۸۱۳) به‌اتفاق باگراتیون[۴] در رأس دو سپاه دربرابر تجاوز ناپلئون به روسیه در ۱۸۱۲ ایستاد. پس از شکست در اسمولنسک[۵] چندی جایش را به میخائیل کوتوزوف[۶] داد، ولی در نبردهای نهایی ۱۸۱۳ـ۱۸۱۴، که منادی سقوط امپراتوری ناپلئون بود، مجدداً فرماندهی را برعهده گرفت. در لیوونیا[۷] (لاتویا (لتونی)[۸] و استونی کنونی) که از قرن ۱۷ سکونت‌گاه خانوادۀ اسکاتلندی‌تبارش بود، به‌دنیا آمد. به ارتش پیوست و در پیکارهایی علیه امپراتوری عثمانی[۹] (۱۷۸۸)، سوئد (۱۷۹۰)، و لهستان (۱۷۹۴) خوش درخشید. با درجۀ سپهبدی در نبردهای پولتوسک[۱۰] و آیلاو[۱۱](۱۸۰۶) علیه قوای فرانسه جنگید. در ۱۸۱۴ فیلدمارشال شد و در ۱۸۱۵ به‌واسطۀ خدماتش عنوان شاهزاده گرفت.