بریهاسپاتی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بِریهاسْپاتی (Brihaspati)
از خدایان زمینی در اساطیر هندو. نام او در سرودهای ریگ ـ ودا، یکی از چهار مجموعۀ متون کهن‌ ودایی هندو به زبان سانسکریت، بیش از نام‌های دیگر به چشم می‌خورد. او خداوند دعا، عبادت و نگاهبان عابدان است. بریهاسپاتی به‌دلیل سرشت ناملموس و بی‌ثبات خدایان افسانه‌ای هندو، از یک‌سو صورت متشخص مفهومی مجرد است و از سوی دیگر انسان‌واره‌ای با صفات مشخص که از زمین و آسمان به‌دنیا آمده و به تفاوت (در مراتب شناخت) دارای هفت دهان، ۱۰۰ بال، شاخ‌های تیز، پشت آبی و روی طلایی توصیف شده است. او را اغلب با کمانی که زهش نماد جرگۀ روحانیان است، ایستاده در ارابه‌ای بسته به اسبان، نشان می‌دهند. همچنین، نماد هدایت معنوی است که در گیتا با نام مادهو (کریشنا) آمده است.