بسیط (موسیقی)

بَسیط (موسیقی)

یکی از انواع تصنیف در موسیقی قدیم ایران و نوع پنجم از هفده لحن موزون. بنایی آورده است: «بسیط آنست که دو سرخانه داشته باشد و میانخانه بی‌بازگوی». مراغی نیز در جامع‌الالحان در این باره چنین نوشته است: «... و از اصناف موسیقی یکی دیگر بسیط است و آن مفرد بود و هر قطعه‌ای را که از نوبت فَضل کنند آن را بسیط گویند».