بمب اتمی
بُمب اتمی (atomic bomb)
بمبی که قدرت انفجاری خود را از شکستن هستۀ اتم (← انرژی هسته‌ای) در نتیجۀ واکنش زنجیره‌ای می‌گیرد. در دهۀ ۱۹۴۰ امریکایی‌ها از آن استفاده کردند. در ۱۹۴۰ پژوهش در این زمینه در بریتانیا آغاز شد و سال بعد، پس از ورود امریکا به جنگ جهانی دوم، به این کشور نیز انتقال یافت. این طرح با نام پروژۀ منهتن[۱] زیر نظر جِی رابرت اوپنهایمر[۲]، فیزیک‌دان امریکایی، در لوس‌آلاموسِ[۳] نیومکزیکو به اجرا درآمد. پس از انفجاری آزمایشی، دو بمب اتمی بر روی شهرهای هیروشیما[۴] (۶ اوت ۱۹۴۵) و ناگازاکی[۵] (۹ اوت ۱۹۴۵) انداخته شد که قدرت هر یک به‌ترتیب برابر با ۱۲,۷۰۰ و ۲۲هزار تُن تی‌ان‌تی[۶] بود. شوروی نخستین بمب اتمی خود را در ۱۹۴۹ و انگلستان در ۱۹۵۲ منفجر کردند. با ساختن بمب هیدروژنی در دهۀ ۱۹۵۰، این نوع بمب جایگزین بمب اتمی شد. نیز ← جنگ هسته‌ای