بنی لام
بَنی‌لام
طایفۀ عرب ایران و عراق، از طوایف طایی، ساکن استان العمار عراق و استان خوزستان در اراضی دو سوی رودخانۀ کرخه، مرکب از دو گروه بزرگ به نام‌های شیخ عباس در خاک عراق و سمت راست رودخانۀ دجله و شیخ مذکور/مدخور در ایران و سمت چپ رودخانۀ دجله. ۶۷ تیرۀ بنی‌لام شناسایی شده است که مشهورترین آن‌ها عبارت‌اند از آل عرار، چنانه، خزرج، سرخه و عبدالخال. بنی‌لام‌های ایران تماماً یک‌جانشین شده‌اند. اینان در نیمۀ دوم قرن ۱۰ق، به رهبری براک بن مفرج بن سلطان وارد خوزستان شدند و قریب ۴۰۰ سال در شمار یکی از نیروهای اجتماعی مؤثر خوزستان و پشتکوه لرستان بودند. آنان مخالف شیخ خزعل بودند و در ۱۳۳۳ق به‌اتفاق طایفۀ بنی‌طرف با خزعل و در ۱۳۳۶ق با ارتش انگلیس درگیر شدند. شیخ غضبان بنی‌لام پس از شکست از انگلیس‌ها به خزعل پناه برد.