بهرامی، حسن
حسن بهرامی (گچساران 30 شهریور 1349ش- )
| حسن بهرامی بهرامی، حسن | |
|---|---|
| زادروز |
گچساران 30 شهریور 1349ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر، داستان‌نویش و پژوهشگر |
| آثار | ایرج‌میرزای تو (شعر- فصل پنجم، 1395)؛ خیشَگا (مجموعه شعر محلی- رزبار، 1395)؛ دلفینِ مُرده (رمان- چشمه، 1395). |
| گروه مقاله | سینما |
داستان‌نویس، شاعر و پژوهشگر ایرانی. کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی. او از آغاز دهۀ 1370 فعالیت جدی‌اش را در حوزۀ ادبیات آغاز کرد و حدود یک دهه آثارش را در نشریات کشور به چاپ رساند. وی از سال 1370 تاکنون در مدارس گچساران مشغول تدریس است.
بهرامی علاوه بر ادبیات داستانی، شعر و پژوهش، در ثبت و گسترش فرهنگ و ادبیات بومی کهگیلویه و بویراحمد تلاش‌های جدی کرده است. آثار وی در مسابقات کشوری موفقیت‌هایی را کسب کرده‌اند که عبارتند از: برندۀ ششمین جایزۀ ادبی اصفهان برای داستان «امامزاده و ترکۀ سبز»؛ برگزیدۀ ششمین دورۀ جایزۀ ادبی اصفهان برای داستان‌های «عق» و «ساعت»؛ برگزیدۀ چهارمین جایزۀ ادبی والس برای رمان «اره‌برقی خاموش است»؛ برگزیدۀ هشتمین دورۀ جایزۀ صادق هدایت برای داستان «عق» و برندۀ نخستین جایزۀ ادبی شیراز برای پژوهش «مرا قوچ کوهی نفس می‌کشد» (گردآوری، تحلیل و تصحیح یاریارهای کهگیلویه و بویراحمد).
کتاب‌شناسی
نُت‌های فارسی (مجموعه شعر- نشر داستانسرا، 1381)؛ اره‌برقی خاموش است (رمان- ققنوس، 1388)؛ تفنگ پدر بر بام‌های تهران (رمان- سورۀ مهر، 1389)؛ سیب‌های چوبی (مجموعه شعر- فصل پنجم، 1392)؛ که باد در موهایش بنفش بود (مجموعه شعر- فصل پنجم، 1394)؛ ایرج‌میرزای تو (شعر- فصل پنجم، 1395)؛ خیشَگا (مجموعه شعر محلی- رزبار، 1395)؛ دلفینِ مُرده (رمان- چشمه، 1395).