بهمن (هواشناسی)
بَهمن (هواشناسی)(avalanche)
سقوط یا حرکت تودۀ برف و یخ به‌سمت پایین دامنۀ شیب‌دار، تحت نیروی ثقل. سقوط بهمن به‌علت ناپایداری توده‌های برف در نواحی کوهستانی رخ می‌دهد. تغییرات حرارت، صدای ناگهانی یا لرزش‌های زمین‌بُرد[۱] ممکن است باعث وقوع بهمن، خصوصاً روی شیب‌های بیش از ۳۵ درجه، شود. با حرکت بهمن، برف فشرده و تبدیل به یخ می‌شود و امکان دارد سنگ‌ها را هم به حرکت درآورد و خسارات بیشتری ایجاد کند. بهمن‌ها، بر اثر لغزه، شیارهایی به‌صورت گسله‌هایی طویل، با طول حداکثر یک کیلومتر و عرض ۱۰۰ متر بر دامنۀ کوهستان برجا می‌گذارند. این لغزه‌ها، همچون آتش‌سوزی در جنگل، در ایجاد تنوع زیستی آثار مثبتی هم دارند. بدین‌ترتیب که با پاک‌کردن دامنه‌ها از برف و جنگل‌های قدیمی کوهستانی، امکان رشدِ گیاهان و بوته‌هایی را که نمی‌توانند در سایه زندگی کنند، فراهم می‌آورند. درنتیجه، کولونی‌ها احیا و مسیرهایی برای عبور حیات وحش ایجاد می‌شود. بهمن‌ها، خصوصاً در نواحی مناسب برای اسکی، خطرآفرین‌اند. در ۱۹۹۱، بهمنی عظیم تغییر شکلی نظرگیر در ماونت کوک[۲] در نیوزیلند ایجاد کرد.