بوگل کلاویه دار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بوگِل کلاويه‌دار key bugle

بوگل کلاویه دار (1830)

(يا بوگِل کنت‌) ساز موسيقی، نوعی بوگِل‌ با سوراخ‌های جانبی که‌ با شستی‌هايی شبيه‌ شستی‌های سازهای بادی چوبی پوشانده‌ شده‌اند. اين‌ ساز در اوايل‌ قرن‌ نوزدهم‌ اختراع‌ شد.