بوینوس آیرس
بوئنوس آیْرِس (Buenos Aires)
| بوینوس آیرس | |
|---|---|
| کشور | آرژانتین |
| جمعیت | 13,349,000 نفر |
| موقعیت | ساحل غربی ریو لا پلاتا |
| تولیدات و صنایع مهم | تولید و صادرات کالاهای کشاورزی |
| برخی بناهای مهم | دانشگاه بوئنوس آیرس (1821)، موزۀ علوم طبیعی آرژانتین و کتابخانۀ ملی |
| نام فارسی | بوئنوس آیْرِس |
| نام لاتین | Buenos Aires |
پایتخت و بزرگ‌ترین شهر آرژانتین، در ساحل غربی ریو د لا پلاتا[۱]، با ۱۳,۳۴۹,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز سیاسی، تجاری، صنعتی، و فرهنگی آرژانتین است. اقتصاد شهر به تولید و صادرات کالاهای کشاورزی وابسته است. بخش عمدۀ صادرات (شامل گندم، گوشت، محصولات لبنی، چرم، و گوشت) و واردات آرژانتین از این شهر صورت می‌گیرد. بوئنوس آبرس از طریق خطوط هوایی، راه‌آهن، و بزرگراه با سایر نقاط آرژانتین و جهان ارتباط دارد. دانشگاه بوئنوس آیرس[۲] (۱۸۲۱)، بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین دانشگاه آرژانتین، موزۀ علوم طبیعی آرژانتین[۳]، و کتابخانۀ ملی[۴]، با بیش از ۲میلیون جلد کتاب، از مهم‌ترین بناهای این شهر به‌شمار می‌روند. به رغم تراکم جمعیت، بوئنوس آیرس از گروه‌های قومی و نژادی یک‌دست تشکیل شده است. حدود سه‌چهارم از جمعیت آن را اخلاف مهاجران ایتالیایی و اسپانیایی تشکیل می‌دهند که بین دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ در این شهر ساکن شدند. حضور این مهاجران به‌شدت بر فرهنگ شهر اثر گذاشته است؛ بوئنوس آیرس، اروپایی‌ترین شهر امریکای لاتین و بزرگ‌ترین بندر امریکای جنوبی است. پدرو دِ مندوسا (۱۴۲۸ـ۱۴۹۵م) در ۱۵۳۶ این شهر را با نام سانتا ماریا دل بوئن آیره[۵] بنا کرد، که پس از حملۀ سرخ‌پوستان امریکا[۶]یی (کراندی[۷]) متروک و در ۱۵۸۰ باسازی شد. در ۱۷۷۶ از سوی پادشاه اسپانیا نایب‌السلطنه‌ای برای ریود لا پلاتا منصوب و ادارۀ سرزمین‌های شیعی، پاراگوئه، و آرژانتین امروزی به وی واگذار و بوئنوس آیرس به‌عنوان پایتخت ایالات مؤتلفه انتخاب شد. در ۱۸۱۰ از اسپانیا مستقل شد و اسپانیا در ۱۸۱۶ استقلال آن را به رسمیت شناخت. این شهر در ۱۸۶۲ رسماً پایتخت آرژانتین شد. استان بوئنوس آیرس، به مرکزیت لاپلاتا[۸]، در نزدیکی این شهر قرار دارد.