بینچی، ماایو (۱۹۴۰)
بینچی، ماایو (۱۹۴۰)(Binchy, Maeve)
| ماایو بینچی Maeve Binchy | |
|---|---|
| زادروز |
دوبلین ۱۹۴۰م |
| ملیت | ایرلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج دانشگاهی دوبلین |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده و روزنامه‌نگار |
| آثار | مسیر ویکتوریا، مسیر اصلی (۱۹۸۷)، و دوبلین۴ (۱۹۸۲)، شمع یک پنی (۱۹۸۲)، تابستان کرم شب‌تاب (۱۹۸۷)، راش سرخ (۱۹۹۲)، دریاچۀ شیشه‌ای (۱۹۹۴)، کلاس شبانه (۱۹۹۶)، و جادۀ تارا (۱۹۹۸)، پر سرخ (۲۰۰۱) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب، تیاتر |
نویسنده و روزنامه‌نگار ایرلندی. در دوبلین به‌دنیا آمد و در کالج دانشگاهی دوبلین تحصیل کرد؛ این شهر و اطراف آن غالباً پس‌زمینۀ آثارش را تشکیل می‌دهند. شماری نمایش‌نامه نوشته است، امّا شهرتش در مقام نویسنده به‌سبب داستان‌های کوتاه و رمان‌های اوست. ازجمله مجموعه داستان‌های کوتاه اوست: مسیر ویکتوریا، مسیر اصلی[۱] (۱۹۸۷)، و دوبلین۴[۲] (۱۹۸۲). رمان‌های بینچی، که معمولاً به زندگی مردم معمولی می‌پردازند، عبارت‌اند از شمع یک پنی[۳] (۱۹۸۲)، تابستان کرم شب‌تاب[۴] (۱۹۸۷)، محفل دوستان[۵] (۱۹۹۰؛ در ۱۹۹۵ فیلمی از آن ساخته شد)، راش سرخ[۶] (۱۹۹۲)، دریاچۀ شیشه‌ای[۷] (۱۹۹۴)، کلاس شبانه[۸] (۱۹۹۶)، و جادۀ تارا[۹] (۱۹۹۸). بینچی در مقام معلم و سفرنامه‌نویس پاره‌وقت در ۱۹۶۹ به نشریۀ آیریش تایمز[۱۰] پیوست و بعد خبرنگار این روزنامه در لندن شد. تا سال ۲۰۰۰، که خود را بازنشسته کرد، برای روزنامه مطلب می‌نوشت و اشاره کرد که پر سرخ[۱۱] (۲۰۰۱) آخرین رمانش خواهد بود. چند نمایش‌نامۀ او در دوبلین به اجرا درآمده‌اند. بینچی در ایرلند و در خارج از کشورش، برای نمایش‌نامۀ تلویزیونی عمیقاً متأسف[۱۲](۱۹۷۹) برندۀ جوایزی شد.