بیک ایمانوردی، رضا
رضا بیکایمانوردی (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)
| رضا بیکایمانوردی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۱۵ش |
| درگذشت | امریکا ۱۳۸۲ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر سینما |
| آثار | ولگرد قهرمان (۱۳۴۴)، مرد سرگردان (۱۳۴۵)، گدایان تهران (۱۳۴۵)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷)، حیدر (۱۳۵۰)، بندری (۱۳۵۲)، و راهی بهسوی خدا (۱۳۵۹) |
| گروه مقاله | سینما |

بازیگر سینمای ایران. فعالیت خود را در سینما با بازی در فیلم فریاد نیمهشب (۱۳۴۰ش) آغاز کرد. کارنامۀ بازیگریاش در سینما به دو دوره تقسیم میشود: در دورۀ اول در نقش انسانهای خلافکار و شرور بازی کرد؛ فیزیک بدنی، چهره و سابقۀ فعالیتش در کشتی کچ به حضورش در این نقشها کمک کرد؛ در دورۀ دوم در نقشهای کُمدی به ایفای نقش پرداخت، صدای منوچهر اسماعیلی و پالتوی بلند سفید (که یادآور پیتر فالک در نقش ستوان کلمبو بود)، در موفقیت او سهم مؤثری داشت. بیکایمانوردی حدود ۱۳۰ فیلم بازی کرد، و نقشهای متفاوتی برعهده داشت، بهطوری که در اوج فعالیت و محبوبیتاش به مرد هزار چهرۀ سینمای ایران مشهور شد. از فیلمهای اوست: ولگرد قهرمان (۱۳۴۴ش)، مرد سرگردان (۱۳۴۵ش)، گدایان تهران (۱۳۴۵ش)، لوطی قرن بیستم (۱۳۴۷ش)، حیدر (۱۳۵۰ش)، بندری (۱۳۵۲ش)، و راهی بهسوی خدا (۱۳۵۹ش).