تاج (معماری)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تاج (معماری)(crown)

در معماری، مرتفع‌ترین نقطۀ قوس، تاق، یا گنبد. این اصطلاح به نوعی برج مناره‌دار[۱] نیز دلالت دارد که از پشت‌بند[۲]های منحنیِ منتهی به یک سرمنارۀ[۳] مرکزی شکل گرفته، و در‌نتیجه به تاج شبیه‌اند.

 


  1. steeple
  2. buttress
  3. pinnacle