تاورنیه، برتران (۱۹۴۱)
برتران تاورنیه (لیون ۱۹۴۱- فرانسه ۲۵ مارس ۲۰۲۱م) (Tavernier, Bertrand)
| برتران تاورنیه Bertrand Tavernier | |
|---|---|
| زادروز |
لیون ۱۹۴۱م |
| درگذشت | فرانسه ۲۵ مارس ۲۰۲۱م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانش‌آموخته رشتۀ حقوق- دانشگاه پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و منتقد سینما |
| آثار | ساعت‌ساز سن پل (۱۹۷۴)، قاضی و قاتل (۱۹۷۶)، یکشنبه‌ای در بیرون شهر (۱۹۸۴)، زندگی و دیگر هیچ (۱۹۸۹)، طعمه (۱۹۹۵) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ بزرگ هیات داوران جشنوارۀ برلین (1973)؛ جایزۀ بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن (1984)؛ خرس طلایی جشنوارۀ برلین (1995) |
کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و منتقد فرانسوی. در فیلم‌هایش به موضوعات معاصر و تاریخی می‌پرداخت. او به‌سبب بررسی‌هایش درباره پیچیدگی ارتباطات بین فردی و ستایش‌اش از سینما و موسیقی امریکا شناخته شده است. او دانش خود از سینمای امریکا را برای ارتقاء سینمای فرانسه به‌خدمت گرفت.
برتران تاورنیه در لیون[۱] به‌دنیا آمد. دانش‌آموخته رشتۀ حقوق از دانشگاه پاریس[۲] است. پیش‌تر به حرفۀ نقد فیلم در مجلات گوناگون فرانسوی روآورد. او اولین فیلم خود را در ۱۹۷۴ ساخت. ازجمله آثار اوست: ساعت‌ساز سن پل[۳] (۱۹۷۴)، قاضی و قاتل[۴] (۱۹۷۶)، یکشنبه‌ای در بیرون شهر[۵] (۱۹۸۴)، زندگی و دیگر هیچ[۶] (۱۹۸۹) و طعمه[۷] (۱۹۹۵).
اولین فیلم وی ساعت‌ساز سن پل نام داشت که در سال ۱۹۷۴ براساس رمان ژرژ سیمنون ساخته شد و توانست جایزۀ بزرگ هیات داوران جشنوارۀ برلین را از آن خود کند. در سال ۱۹۸۴ برای فیلم یکشنبه‌ای در بیرون شهر جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن را به دست آورد. او برای فیلم زندگی و دیگر هیچ (۱۹۸۹) جایزه بهترین فیلم خارجی زبان بفتا را از آن خود کرد. و در سال ۱۹۹۵ فیلم طعمه را براساس رمانی از مورگان اسپورتس ساخت و توانست برندۀ خرس طلایی جشنوارۀ برلین شود.
آخرین فیلم وی «مه الکتریکی» در سال ۲۰۰۹ ساخته شد.