ترزا می
(Theresa Mary May (1956
| ترزا می Theresa Mary May | |
|---|---|
| زادروز |
1956 |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج سنت‌هیو آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | سیاست‌مدار |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
بانوی سیاست‌مدار انگلیسی. نخست‌وزیر بریتانیا و رهبر حذب محافظه‌کار[۱] از سال 2016. درآکسفوردشایر[۲] بزرگ شد و در کالج سنت‌هیو آکسفورد[۳] به تحصیل جغرافیا پرداخت. بعد از این، به کار در بانک انگلستان[۴] مشغول شد و به مدت دوازده سال در این شغل باقی ماند. اولین تلاش او برای ورود به عرصه‌ی سیاست ناموفق بود اما در بار دوم، در انتخابات سراسری بریتانیا در 1997، به عنوان نماینده‌ی میدن‌هد[۵] به عوضیت پارلمان رسید و در سال‌های بعد، سمت‌هایی را در کابینه‌ی سایه عهده‌دار شد. بعد از ائتلاف دیوید کامرون[۶] و نیک کلگ[۷] و روی کار آمدن آن‌ها به جای گوردون براون[۸] در سال 2010، می به سمت وزیر کشور[۹] و همچنین، وزیر امور زنان و برابری[۱۰] منصوب شد؛ اگرچه دو سال بعد این سمت آخر را به فرد دیگری واگذار کرد.
بعد از پیروزی محافظه‌کاران در انتخابات سراسری 2015، می مجدداً به عنوان وزیر کشور انتخاب شد. به این ترتیب، او به پایدارترین وزیر کشور بریتانیا در شصت سال گذشته تبدیل گردید. بعد از استعفای دیوید کامرون در سال 2016 به دنبال رأی مردم مبنی بر خروج بریتانیا از اتحادیه‌ی اروپا (برگزیت[۱۱])، می جانشین او شد. او پس از مارگارت تاچر، دومین زنی بود که به مقام نخست‌وزیری بریتانیا رسید اگر چه بر خلاف تاچر، می این پست را با برگزاری انتخابات به دست نیاورد.
پس از تصدی این مقام، عمده‌ی تلاش می به تسهیل خروج بریتانیا از اتحادیه‌ی اروپا معطوف شد. در این راستا، او دستور برگزاری پیش از موعد انتخابات را صادر کرد با این هدف که خود و حزبش در پیش‌برد برگزیت دست بالا را داشته باشند. اگرچه نتیجه به دلخواه او پیش نرفت و کرسی‌های حزب محافظه‌کار نسبت به انتخابات قبلی کاهش یافت و این، موجب افزایش قدرت حزب دموکرات گردید. متعاقباً در سال 2018، بحث رأی عدم اعتماد به می، به شکلی گسترده و جدی مطرح شد.
وضع قوانینی سختگیرانه بر مواد مخدر و همچنین، ایجاد محدودیت‌های جدید برای مهاجران، از دیگر اقدامات می بوده است.