ترکش

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تَرکِش

(یا: تیردان؛ قندیل) کیسه یا جعبه‌ای که سربازان یا کمانداران در آن تیرهای کمان خود را جای می‌دادند و آن را به پهلو یا شانه یا کنار زین اسب می‌آویختند. ترکش در حکم خشاب در سلاح‌های آتشین امروزی بوده است. امروزه، تکه‌ای از گلولۀ خمپاره یا بمب یا نارنجک یا دیگر سلاح‌های انفجاری را، که پس از ترکیدن به اطراف پرتاب می‌شود و باعث آسیب‌‌رساندن به اماکن یا اشخاص می‌شود، ترکش می‌گویند.