ترکه

تَرَکه

دارایی (اموال و دیون) متوفی در زمان فوت او، قبل از این‌که بدهی‌های احتمالی او پرداخت، یا واجبات مالی و وصیت او انجام شود. گاه مرادف ارث یا ماترک نیز به‌کار می‌رود، یعنی دارایی متوفی پس از پرداخت بدهی‌ها و انجام وصیت او، که قابل تقسیم بین ورثه است. در صورتی‌که ذینفع یا بستانکاران متوفی درخواست کنند، دادگاه شخصی را به‌نام مدیر ترکه یا مدیر تسویه منصوب می‌کند که دیون و حقوق متوفی و اموال او را مشخص و صورت‌برداری نماید و سپس از محل ترکه متوفی بپردازد و نیز در صورتی‌که وصیتی از وی به‌جا مانده، آن را اجرا کند (مادۀ ۲۶۰ـ۲۶۳ قانون امور حِسبی). هر ذینفع یا بستانکار متوفی یا ورثه نیز می‌تواند از دادگاه درخواست تحریر ترکه کند، یعنی تعیین مقدار ماترک یا ترکۀ به‌جامانده از متوفی و نیز تعیین بدهی او (مادۀ ۲۰۶). پس از تحریر ترکه، اداره و تسویه آن برعهدۀ مدیر ترکه است.