تقویم الایمان

تَقویمُ‌الایمان
(یا: التصحیحات و التقویمات) تألیف میرداماد، کتابی به‌عربی، در فلسفه. این اثر که گویا با توجه به‌شیوۀ تقسیم‌بندی آن به انجام نرسیده، مشتمل بر یک «تَقْدَمِه» و پنج فصل است که هر فصل نیز زیرمجموعه‌هایی به‌نام «تصحیح» و «تقویم» دارد. در این اثر علاوه‌بر امور عامه، مباحثی چون احکام علت و اثبات واجب‌الوجود، توحید، عینیت صفات الهی و چگونگی صدور کثیر از واحد، علم و چگونگی علم الهی مطرح شده است. میرداماد در این کتاب آموزه‌های متعددی برای حکمت متعالیۀ صدرایی فراهم آورد؛ همچون نقش وحدت حمل در تقابل، چگونگی نگرش به جواهر و اعراض و معقولات ثانیه، علم اجمالی خداوند در عین کشف تفصیلی. نخستین‌بار خود میرداماد، بخش مقدماتی این اثر را با نام شرح تَقْدِمة تقویم‌الایمان به‌تفصیل شرح کرد. این شرح عمدتاً روایی و بیانگر یک دوره احادیث امامت است (اصفهان، ۱۳۷۳ش). علوی عاملی شرحی به نام کشف‌الحقایق، با دو تقریر علوی عاملی و فرزندش، میر عبدالحسیب، شرحی به‌نام عرش‌التقدیس بر آن نوشته‌اند. تقویم‌الایمان همراه با شرح علوی، به‌کوشش علی اوجبی در ۱۳۷۶ش در تهران به‌چاپ رسیده است.