تلویزیون ایران
تلویزیون ایران
در مهر ۱۳۳۷ با تصویب مجلس شورای ملی و تحت نظارت وزارت پست و تلگراف و تلفن، حبیب‌الله ثابت پاسال تلویزیون ایران را افتتاح کرد، که در ماه‌های نخست فقط دو ساعت برنامه داشت. پس از آن مسئولیت راه‌اندازی تلویزیون دولتی ایران به رضا قطبی، سرپرست مرکز تحقیقات علمی، محول شد. تلویزیون ملی ایران در ۴ آبان ۱۳۴۵ با برنامۀ آزمایشی افتتاح شد، و در نوروز ۱۳۴۶ رسماً فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد. ازجمله افرادی که امور اصلی را بر‌عهده گرفتند، فرخ غفاری، مصطفی فرزانه، ملک‌ساسان ویسی، فریدون مکانیک، سیروس هدایت، و سیاوش عماد درخور ذکرند. به‌تدریج گروه‌های دیگری از جوانان جذب بخش‌های مختلف تلویزیون ملی ایران شدند و ساختن فیلم مستند، داستانی و مجموعه‌ها را رونق دادند که از آن جمله‌اند: فریدون رهنما، ناصر تقوایی، نعمت حقیقی، پرویز کیمیاوی، احمد فاروقی‌قاجار، منوچهر عسگری‌نسب، جلال مقدم، پرویز صیاد، منوچهر طیاب، علی حاتمی، همایون شهنواز، نادر ابراهیمی، نصیب نصیبی، و مسعود اسدالهی. مدیریت قطبی تا روزهای انقلاب ادامه یافت، و پس از آن در چند دورۀ طولانی مدیریت صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به محمد هاشمی، علی لاریجانی، و عزت‌الله ضرغامی محول شد. در دورۀ لاریجانی تعداد کانال‌های داخلی به شش شبکه افزایش یافت، و چند شبکۀ برون‌مرزی نیز راه‌اندازی شد. برای تأمین برنامه‌های این شبکه‌ها حجم گسترده‌ای از برنامه‌ها و مجموعه‌ها تولید یا از خارج خریداری شد.