تیندال، جان (۱۸۲۰ـ۱۸۹۳)

تینْدال، جان (۱۸۲۰ـ۱۸۹۳)(Tyndall, John)

فیزیک‌دان ایرلندی. در ۱۸۶۹، پراکندگی نور با ذرات بسیار ریز معلق را در کلوئیدها بررسی کرد. این پدیده، که اثر تیندال نامیده می‌شود، نخستین‌بار در محلول‌های کلوئیدی مشاهده شد. در این محلول‌ها، باریکه‌ای از نور پس از پراکنده‌شدن براثر برخورد با ذرات ریز کلوئیدی مرئی می‌شود، در حالی‌که حلال خالص نور را پراکنده نمی‌کند. پراکنده‌شدن طول موج آبی نور خورشید بر اثر برخورد با ذرات موجود در جو، باعث می‌شود که آسمان آبی به ‌نظر آید. بیرون جو، آسمان سیاه است. تیندال در کاونتی کارلو زاده شد و در ماربورگ آلمان درس خواند. در ۱۸۵۳، به استادی انستیتو رویال رسید. از ۱۸۵۹ تا ۱۸۶۸، استاد دانشکدۀ سلطنتی معدن بود. از ۱۸۶۷، در مقام رئیس انستیتو رویال و به‌منظور عمومی‌کردن علم در بریتانیا و امریکا کوشید. از ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۳، در امریکا مأمور به خدمت بود. تیندال ثابت کرد که ذرات غبار در هوا معلق‌اند و این واقعیت را نشان داد که هوا حاوی میکرو ارگانیسمهای زنده است. تحقیقات او مؤید نظر شیمی‌دان فرانسوی، لوئی پاستور، بود که تولید خودبه‌خودی حیات را نفی می‌کرد. تیندال با الهام از تحقیقات پاستور روش‌هایی برای سترون‌سازی با استفاده از گرما ابداع کرد. در زمینۀ جذب و انتقال گرما با گازها، به ‌ویژه بخار آب و گازهای جوّی، نیز آزمایش‌هایی صورت داد که بر پی‌ریزی علم هواشناسی اثر گذاشت.

---