ثریا در اغما
رمانی به فارسی نوشتۀ اسماعیل فصیح. در این رمان، ایثارگری رزمندگان و مصائب جنگ‌زدگان در تقابل با سرخوشی ایرانیان مهاجر قرار می‌گیرد. جلال آریان از آبادان به تهران می‌آید تا به پاریس برود و خواهرزاده‌اش، ثریا، را به ایران برگرداند. ثریا تصادف کرده و به اغمایی فرورفته است که معلوم نیست تا کی ادامه داشته باشد؛ اغمایی چنان فراگیر که رفته‌رفته رنگی تمثیلی می‌یابد و معرّف جامعه‌ای خواب‌زده و بیمار می‌شود.
نویسنده این رمان را به تقلید از آفتاب نیز طلوع می‌کند همینگوی نوشته است. رمان نخستین بار در سال 1362 توسط انتشارات نشر نو منتشر شد و در عرض یک سال به چاپ چهارم رسید. ترجمۀ انگلیسی کتاب در لندن (1989) منتشر شده. چاپ هفدهم ثریا در اغما سال 1387 توسط نشر ذهن‌آویز منتشر شده است.