جهانگیر زمانی
جهانگیر زمانى (تهران 1314ش- )
| جهانگیر زمانی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1314ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| سبک | سنتی- اپرا |
| آثار | بیا ای عشق انسان‌های آزاده، خجسته باد بهار، بهار جان‌ها، شب فتنه، تو ای ایزدی نور ایمان ما، گل و بلبل، لاله و نسرین، شیر مادر، قاضیان کربلا |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | نشان درجه دو هنرى (معادل فوق لیسانس) از طرف شوراى ارزشیابى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى (1367) |
خواننده‌ی ایرانی موسیقی سنتی و اپرا. از دوره‌ی تحصیلات ابتدایی، به فراگیرى گوشهها و ردیف‌هاى موسیقى ایرانى پرداخت. از سال 1340 برای تکمیل آموخته‌های خود نزد اساتیدی چون محمود كریمى و اسماعیل مهرتاش و سپس نزد رضازاده و احمد پارسى رفت.
زمانی در سال 1347 همكارى خود را با رادیو آغاز كرد و پس از مدتی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در تالار رودكى به گروه اپراى تهران پیوست. او با این گروه در اپراهایی چون «سالومه»، «دختر هوشیار» و «ایل تابارو» اجرا داشته است. زمانى از خوانندگانى است كه در طول جنگ تحمیلى عراق علیه ایران، ضمن حضور در جبهه‌های جنگ، بیشتر از پنجاه ترانه با گروهها و اعضاى اركستر سمفونیك تهران اجرا کرده است. او همچنین تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى ایران و ژاپن، همراه با گروههاى موسیقى به آن كشور مسافرت كرده و كنسرتهایى اجرا نموده است.
زمانی طی سال‌های اخیر با گروه کر شصت سالگی (به سرپرستی فرشاد فولادوند) همکاری و اجرا داشته است.
در سال 1367 از طرف شوراى ارزشیابى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى نشان درجه دو هنرى (معادل فوق لیسانس) به او اهدا شده. برخی از آهنگ‌ها: راه گذر، بیا ای عشق انسان‌های آزاده، خجسته باد بهار، بهار جان‌ها، شب فتنه، تو ای ایزدی نور ایمان ما، زمزمه‌ی اشک، سرود زندگی، کام عطش، دفاع مقدس، گل و بلبل، لاله و نسرین، شیر مادر، قاضیان کربلا.