حامد حبیبی
حامد حبیبی (تهران 1 فروردین 1357ش- )
| حامد حبیبی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1 فروردین 1357ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | داستان‌نویس و شاعر |
| آثار | ماهی‌گیر و غول خمره و یک‌داستان دیگر (1392)؛ مرگی به‌اندازه (مجموعه شعر- 1393) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | جایزه‌ی ادبی هوشنگ_گلشیری (1387) |
داستان‌نویس و شاعر ایرانی. فعالیت ادبی خود را از ابتدای دهه‌ی 1380 با انتشار اشعارش در مجلات مختلف و همچنین، چاپ مجموعه شعر پرسه و سپس مجموعه داستان ماه و مس در سال 1384 آغاز کرد. حبیبی تاکنون برای آثارش در زمینه‌ی ادبیات کودک و نوجوان و داستان‌های بزرگسالان، جز نامزدی برخی از مسابقات ادبی، برنده‌ی این جوایز نیز بوده است: جایزه‌ی ادبی اصفهان در بخش ویژه (1384- برای کتاب ماه و مس)؛ جایزه‌ی ادبی هوشنگ_گلشیری در بخش بهترین مجموعه داستان (1387- برای کتاب آن‌جا که پنچرگیری‌ها تمام می‌شوند)؛ جایزه ادبی هفت اقلیم در بخش مجموعه داستان (1390- برای کتاب بودای رستوران گردباد) و نشان نقرۀ بهترین کتاب کودک و نوجوان در جشنواره‌ی لاک پشت پرنده (1392- برای مجموعه کتاب‌های شب هزار و دوم/ به همراه مهدی فاتحی). عمده‌ی مهارت حبیبی در نوشتن داستان‌های بزرگسالان، فضاسازی‌ها و قراردادن شخصیت‌های داستان‌هایش در موقعیت‌های غیر عادی و پیچیده است.
کتاب‌شناسی
پرسه (مجموعه شعر- ثالث، 1384)؛ ازدواج فامیلی و دو داستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ بودای رستوران گردباد (مجموعه داستان- چشمه، 1393)؛ آن‌جا که پنچرگیری‌ها تمام می‌شوند (مجموعه داستان- ققنوس، 1387)؛ دهقانی که زبان حیوانات را می‌فهمید و دوداستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ پایانی برای یک‌داستان و دو داستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392)؛ نمی‌خوام قد دراز شم (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1384)؛ پلک ماهی (مجموعه داستان- چشمه، 1395)؛ بوقی که خروسک گرفته بود (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1387)؛ کیلومتر 11 جاده‌ی قدیم ارومیه به سلماس (رمان- چشمه، 1396)؛ ماه و مس (مجموعه داستان- مرکز، 1384)؛ کرمی که می‌خواست عکاس شود (کتاب کودک- علمی فرهنگی، 1387)؛ ماهی‌گیر و غول خمره و یک‌داستان دیگر (ادبیات کودکان، به همراه مهدی فاتحی- چکه، 1392) و مرگی به‌اندازه (مجموعه شعر- مروارید، 1393).
منابع