حجب
حَجْب
اصطلاحی در فقه در باب ارث؛ آن است که وجود یک وارث، مانع (حاجب) از ارث‌بردن وارث دیگر شود و آن بر دو نوع است: حَجْب حرمان (کامل) و حجب نقصان. در نوع اول به‌طورکامل مانع از ارث‌بردن دیگری می‌شود؛ مانند وجود طبقۀ اول ارث، که به‌کلی طبقۀ دوم را از ارث محروم می‌کند. در نوع دوم، وجود یک وارث، از میزان سهم‌الارث وارث دیگر می‌کاهد؛ مانند وجود فرزند برای متوفی، که سهم مادر او را از ۳/۱ به ۶/۱ کاهش می‌دهد یا وجود خواهر و برادر پدری یا تنی (پدر و مادری) برای متوفی، با آن که خود از متوفی ارث نمی‌برند؛ اما سهم مادر را، حتی اگر متوفی اولاد نداشته باشد، به ۶/۱ کاهش می‌دهند.