حجه
حجه (یمن)
استانی در شمال یمن. این استان در 127 کیلومتری شمال غرب صنعاء (پایتخت یمن) واقع شده و مرکز آن شهر حجه است. مهمترین شهرها و نواحی این استان عبارتند از: مبین حجه، کحلان، محابشه، شاهل، وشحه، شهاره، حبور و حرض. ارتفاع آن از دریا 1900 متر است.
شهر حجه منسوب به حجة بن اسلم بن علیان بن زید بن حشم بن حاشد است. قلعه‌هایی قدیمی در این استان قرار دارد که مهمترین آنها الجاهلی، نعمان و قاهره می‌باشد. استان حجه در تاریخ معاصر یمن با سه حادثه‌ی مهم مرتبط شده: نخست. این استان پایگاهی بود که امام احمد حمیدالدین، در زمان اوج‌گیری انقلاب جمهوری‌خواهان در 1948 به آن پناه برد و از آن‌جا نیروهایش را بسیج کرد، صنعاء را فتح، سپس غارت و جنبش مشروطه‌خواهان را نابود نمود؛ دوم. پس از شکست انقلاب نیز حجه به زندان آزادی‌خواهان تبدیل شد و بزرگان جنبش مشروطیت در این استان زندانی یا اعدام شدند. از جمله‌ی آنان رهبر جنبش، عبدالله بن احمد الوزیر، و برخی بزرگان این جنبش مانند عبدالله السلال، محمد صالح المسمری، احمد الحورش، حسین الکبسی، سیف الحق ابراهیم، و عبدالرحمن اریانی بوده‌اند. سوم. حجه پس از برپایی انقلاب سپتامبر 1962 پناهگاه امام مخلوع محمد البدر بود، اما وی در تصرف این شهر ناکام ماند. مردم حجه با او جنگیدند و در دوره‌ی جنگ میان طرفداران نظام امامیه‌ی زیدیه و میان جمهوری‌خواهان، این شهر به پایگاه گروه دوم تبدیل شد.