حسنیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حَسَنیه

از فرق زیدیه، پیروان حسن بن زید بن حسن بن علی (ع). پس از امامت امام حسن (ع) پدید آمدند و امامت را حق فرزندان او می‌دانستند. حسن بن زید برضد سلیمان بن عبدالله بن طاهر، فرمانروای مازندران، خروج کرد (۲۵۰ق) و بر گرگان تسلط یافت. پس از او برادر و جانشینش محمد بن زید در جنگ با محمد بن هارون کشته شد.