خروج، سفر
خروج، سِفْر (Exodus)
سِفر [کتاب] دوم عهد عتیق. شرح رهایی و رحیل بنی‌اسرائیل[۱] از بردگی و اسارت در مصر به قصد ارض موعود کنعان[۲] به رهبری موسی[۳] (ع) است. یکی از وقایع این سفر شکافته‌شدن معجزآسای دریای سرخ[۴] و غرق‌شدن لشکر فرعون با رفع شکاف در آب دریاست. گزارش آن در هَگادا[۵] نیز آمده است، که در مراسم سِدِر[۶] (در عید یهودی فطیر[۷]) به یاد رهایی بنی‌اسرائیل خوانده می‌شود. در دورۀ ۴۰سالۀ سرگردانی آنان در بیابان، موسی ده فرمان[۸] را از طور سینا[۹] آورد.