خیرالبیان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خَیرُالبَیان

تذکره‌ای عمومی به فارسی، از شاه‌حسین بهاری سیستانی، در شرح احوال و نمونۀ اشعار شعرای روزگار صفوی. شاه‌حسین تألیف این تذکره را در اواخر ۱۰۱۷ق آغاز کرد و در ۱۰۱۹ق در هرات به‌پایان برد. در ۱۰۳۵، در آن بازنگری کرد و در ۱۰۳۶، با افزودن مطالبی آن را به شاه‌عباس صفوی اول هدیه کرد. خیر‌البیان در یک مقدمه، دو فصل، یک خاتمه و ختم خاتمه تدوین یافته است.