دانیال، رفقای

دانیال، رُفقای (Daniel\'s Friends)

در عهد عتیق (صحیفۀ دانیال)، سه مرد جوانی که نبوکدنصّر، شاه آشور، در تون آتش افکند و فرشته‌ای نجاتشان داد. نام آن‌ها، در زبان بابلی عبدنَغو، شَدرک و میشَک، و در عبری عَزَریا، حَنانیا و میشائیل بود. غزل «سه فرزند مقدس» در صحیفۀ دانیال، نسخۀ یونانی، به‌نام ایشان است. در بعضی نسخ کتاب مقدس از عهدین منحول به‌شمار می‌رود.

 

 

---