دایمون (اسطوره)
دایْمون (اسطوره)(daimon)
در اساطیر و تفکر یونان، روح نگهبان؛ نیرویی فرازمینی، که گاه آن را با سرنوشت افراد مرتبط می‌دانند. سقراط[۱] این واژه را به‌معنی ندای وجدان یا غریزه‌ای به‌کار می‌برد که راهنمای انسان در تحقق سرنوشت اوست. نویسندگان دوره‌های بعد، از آن به نشانۀ تجسم الهام یاد کرده‌اند. کلمۀ «دمون[۲]» (دیو) از مشتقات آن است اما دایمون، برخلاف دمون، بر پلیدی و بداندیشی دلالت نداشت.