دومیه، اونوره (۱۸۰۸ـ۱۸۷۹)

دومیِه، اونوره (۱۸۰۸ـ۱۸۷۹م)(Daumier, Honoré)

اونوره دومیه Honoré Daumier
زادروز	والموندو ۱۸۰۸م
درگذشت	۱۸۷۹م
ملیت	فرانسوی
شغل و تخصص اصلی	نقاش
مکتب	باربیزون
آثار	بیش از ۴هزار چاپنقش سنگی و نقاشی هجوآمیز و گویا (بیشتر پس از ۱۸۶۰)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

دون کيشوت، اثر اونوره دوميِه

 

نقاش فرانسوی. با کاریکاتورهای طنزآمیز و بسیار احساسی‌اش، جامعۀ پاریسی را تشریح کرده است. بیش از ۴هزار چاپنقش سنگی و نقاشی‌ هجوآمیز و گویا (بیشتر پس از ۱۸۶۰م) پدید آورد که در عصر خویش توجه چندانی را برنیانگیخت. دومیه برای نشریه‌های ادواری لا کاریکاتور و شاری‌واری و دیگر نشریات طراحی کرد. تصاویر کلیشه‌ای خیالی از شخصیت‌های معاصرش می‌ساخت؛ یک‌بار به‌سبب انتقاد از پادشاه لوئی فیلیپزندانی شد. نقاشی‌هایش نشان‌دهندۀ سبک روان و پالت تک‌رنگ اویند. از کاریکاتورهایش، مجسمه نیز می‌ساخت، ازجمله مجسمۀ مفرغی راتاپویل (ح ۱۸۵۰م؛ لوور، پاریس). دومیه در کاریکاتورسازی‌هایش بینش مجسمه‌سازی داشت، و پیکره‌های گِلی کوچکی می‌ساخت و سپس آن‌ها را با چاپنقش‌های سنگی‌اش انطباق می‌داد، و تضادهای تاریک‌وروشن مجسمه‌وار را در آثارش حفظ می‌کرد. با این همه در ۴۰سالگی، احتمالاً به توصیۀ دوستان نقاشِ خود در مکتب باربیزون، به نقاشی پرداخت؛ در این مسیر با ساده‌سازی احساس‌برانگیز و تمرکز بر رنگ‌سایه‌ها، به مراحل اعلایی دست یافت. دومیه به استثنای نقاشی‌های خیالی‌اش از موضوع دون کیشوت ـ که به آن بسیار علاقه‌مند بود ـ در مضمون، نقاشی واقع‌گرا شمرده می‌شود که صحنه‌های زندگی روزمره را می‌کشید و اغلب در مقابل سالن‌های تئاتر و ایستگاه‌های راه‌آهن به طراحی می‌پرداخت؛ چندین اثرش از قطار درجۀ سه، تمایل او را در به‌تصویرکشیدن اجتماع و انزوای فردیِ مکنون در آن، بازمی‌تاباند. دومیه آثار رامبرانت را در موزۀ لوور مطالعه و بررسی کرده بود، لیکن در شیوۀ هنری‌اش، با آخرین نقاشی‌های گویا قرابت بیشتری دارد، و این ویژگی در کارهای گرافیکی‌اش مشهود است. دومیه در اواخر عمر، دچار ضعف بینایی شد و در هنگام مرگ تقریباً نابینا بود، و در خانۀ محقری در والموندوا، سِن ـ اِ ـ اوآز، که دوستش کوروبرایش مهیا کرده بود، درگذشت.

 

---