دوویوگو، برنارد (۱۹۴۶ـ ۲۰۰۳)
دُوویُوگو، بِرْنارْد (۱۹۴۶ـ۲۰۰۳)(Dowiyogo, Bernard)
| برنارد دوویوگو Bernard Dowiyogo | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۶م |
| درگذشت | ۲۰۰۳م |
| ملیت | اهل نایورو |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | نخست وزیر |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
سیاستمدار اهل نائورو[۱] و رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر آن کشور در ۱۹۷۶ـ۱۹۷۸، ۱۹۸۹ـ۱۹۹۵، ۱۹۹۶، ۱۹۹۸، و (۲۰۰۰ـ۲۰۰۱). در ۱۹۷۳، در مجلسی که همۀ نمایندگان آن مستقل بودند خود را رهبر گروه مخالف نیم‌بند حزب نائورو[۲] خواند و در دسامبر ۱۹۷۶ هامِر دِ روبورت[۳] را، که از ۱۹۶۸ ریاست جمهوری را در دست داشت، از کار برکنار کرد و خود زمام امور را به‌دست گرفت. مخالفان، که به تحریک پشتیبانان دِ روبورت به صحنه آمده بودند، در آوریل ۱۹۷۸ دوویوگو را مجبور به استعفا کردند و دِ روبورت بار دیگر به ریاست‌جمهوری رسید. دوویوگو در حکومت دِ روبورت، از ۱۹۸۳ وزارت دادگستری را برعهده داشت تا این‌که در دسامبر ۱۹۸۹، با اختلاف ده به شش اکثریت آرای پارلمان را به‌دست آورد و جای او را گرفت. دوویوگو، در دورۀ نخست‌وزیری، برای غیرنظامی‌کردن جنوب اقیانوس آرام کوشید و در ۱۹۹۵ بر سر مسئلۀ آزمایش‌های هسته‌ای مناسبات دیپلماتیک کشورش را با فرانسه به حال تعلیق درآورد. در نوامبر ۱۹۹۵ منصب نخست‌وزیری را به لاگوموت هَریس[۴] واگذاشت، ولی پس از اندک‌زمانی بار دیگر در نوامبر ۱۹۹۶ به قدرت بازگشت و، پس از خدمت در مقام وزارت آموزش و پرورش، در ژوئن ۱۹۹۸ مدت طولانی‌تری مقام نخست‌وزیری را به‌دست گرفت.