دیوار جداگر

دیوار جُداگَر (curtain wall)

در ساختمان، دیوار خارجی سبُک و غیر باربر (از شیشه یا روکار) که به‌جای آن‌که مانند دیوار آجری از روی زمین چیده شود، از قابی فلزی آویزان‌ است. دیوار‌های جداگر را معمولاً در ساختمان‌های بلند به‌کار می‌برند. یکی از قدیمی‌ترین نمونه‌های آن را می‌توان در ساختمان رلیاینس در شیکاگو (۱۸۹۰ـ۱۸۹۴) یافت که دانیل برنم و جان ولبورن روت آن را طراحی کردند. در اوایل قرن ۲۰، والتر گروپیوس از دیوارهای جداگر در دو ساختمان استفاده کرد: کارخانۀ مدل در نمایشگاه دویچه ورک‌بوند در کلن (۱۹۱۴)، و باوهاوس، دسائو (۱۹۲۵ـ۱۹۲۶). پس از جنگ جهانی دوم استفاده از آن نخست در امریکا گسترش یافت، ازجمله در ساختمان‌های شاخصی همچون لِوِر هاوس، در نیویورک (۱۹۵۲) کار اسکیدمور، اوینگز و مریل، و ساختمان سیگرام در نیویورک (۱۹۵۶ـ۱۹۵۹) کار میس وان در روهه.

 

---