دیوی، سر هامفری (۱۷۷۸ـ۱۸۲۹)
دِیوی، سِر هامفری (۱۷۷۸ـ۱۸۲۹)(Davy, Sir Humphry)
| سر هامفری دیوی Sir Humphry Davy | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۷۸م |
| درگذشت | ۱۸۲۹م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
| لقب | بارون؛ سر |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | اختراع چراغ ایمنی معدن، کشف آثار بیهوش کنندگی اکسید نیترو |
شیمی‌دان انگلیسی. به‌سبب آزمایش‌هایش در زمینۀ الکتروشیمی و اختراع چراغ ایمنی معدن شهرت یافت. در ۱۷۹۸، آزمایش در زمینۀ خواص طبی گازها را آغاز کرد و در حین این آزمایش‌ها آثار بیهوش‌کنندگی اکسید نیترو، گاز خنده‌آور، را کشف کرد. در ۱۸۰۱، در مقام استادیار شیمی در مؤسسۀ سلطنتی[۱] لندن به‌کار پرداخت و سال بعد استاد شیمی همان مؤسسه شد. در سال‌های اول فعالیت در آموزشگاه سلطنتی، تحقیق در زمینۀ آثار الکتریسیته بر ترکیب‌های شیمیایی را آغاز کرد. در ۱۸۰۷، به‌سبب تحقیقات نظری و عملی‌اش جایزۀ ناپلئون[۲] انستیتو فرانسه[۳] را دریافت کرد. سپس، بزرگ‌ترین باتری آن زمان را با بیش از ۲۵۰ پیل ساخت و جریان الکتریکی نیرومندی را از محلول‌هایی با ترکیبات گوناگون، که احتمال می‌رفت حاوی عناصری ناشناخته باشند، گذراند. دیوی با استفاده از این روش الکترولیز توانست عناصر پتاسیم و سدیم را به‌سرعت جدا کند. او کلسیم را نیز به همین روش تهیه کرد. در آزمایش‌های بعدی، که ربطی به این آزمایش نداشتند، عنصر بور را کشف کرد و ثابت کرد که الماس از کربن تشکیل شده است. همچنین، نشان داد که عناصر معروف به خاک‌های کمیاب، اکسیدهای فلزی‌اند، نه عنصر. آزمایش‌هایش روی اسیدها نشان داد که هیدروژن خصیصه‌های اسید را در آن‌ها ایجاد می‌کند، نه اکسیژن. به کشف‌های مهمی نیز در زمینۀ گرما دست یافت. در ۱۸۱۵، نوعی چراغ ایمنی برای معدن‌کاران اختراع کرد و به پاس این اختراع و تحقیقات مرتبط با آن، نشان‌های طلا و نقرۀ رامفورد[۴] را از انجمن سلطنتی[۵] دریافت کرد. در ۱۸۲۳، روشی برای جلوگیری از خوردگی کف مسی کشتی‌ها، با استفاده از صفحه‌های روی و آهن، ابداع کرد. در ۱۸۱۲، لقب سِر گرفت و در ۱۸۱۸، به دریافت لقب بارون مفتخر شد.