ذات الرقاع
ذاتُ‌الرّقاع
(به‌معنی دارای رُقعه‌ها، تکه‌پاره‌های پارچه یا کاغذ) ۱. نام یکی از غزوات پیامبر (ص) در اواخر سال ۴ یا اوایل سال ۵ق. در وجه تسمیه این جنگ گفته‌اند که چون برخی از جنگجویان مسلمان با پای برهنه در آن شرکت داشتند و پایشان زخمی و خونین شد، چند رقعه یا تکه از پیراهن خود برگرفتند و به پاهای خود بستند، از این‌رو به این جنگ، غزوه ذات‌الرقاع گفته‌اند. ولی ظاهراًَ ذات‌الرقاع نام کوهی در عربستان بوده که همچون پاره‌های دوخته‌شده بر پیراهن چند رنگ به‌نظر می‌رسید، آن را ذات‌الرقاع نامیده‌اند. در این غزوه سپاهیان کفار از ترس و خوف مسلمانان به کوهی پناه بردند و روی به هزیمت نهادند. پیامبر (ص) نیز به شکرانه این پیروزی سه روز نماز خوف برپا داشتند. ۲. ذات‌الرقاع نام نوعی استخاره هم هست که بر روی رقعه یا پاره‌های کاغذ واژه اِفْعَل (انجام بده) و لاتَفْعَل (انجام نده) می‌نویسند و آن را زیر سجاده می‌گذارند و پس از ادای نماز یکی از آن‌ها را بیرون می‌آورند و می‌خوانند تا جواب استخاره معلوم شود. معمولاً تعداد رقعه‌ها شش‌تاست که بر سه تای آن‌ها افعل و بر سه تای دیگر لاتفعل نوشته می‌شود.