راداکریشنان، سروپالی (۱۸۸۸ـ۱۹۷۵)
راداکِریشْنان، سَروِپالی (۱۸۸۸ـ۱۹۷۵)(Radhakrishnan, Sarvepalli)
| سروپالی راداکریشنان sarvepalli Radhakrishnan | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۸م |
| درگذشت | ۱۹۷۵م |
| ملیت | هندی |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف |
| شغل و تخصص های دیگر | سیاستمدار |
| آثار | ۲جلد فلسفه هند (۱۹۲۳ـ۱۹۲۷)؛ نگرش هندو به زندگی (۱۹۲۷)؛ نگرشی ایدیالیستی به زندگی (۱۹۳۲) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
فیلسوف و سیاستمدار هندی. در مقام دومین رئیس‌جمهور هند خدمت کرد (۱۹۶۲ـ۱۹۶۷). در خانوادۀ برهمن فقیری متولد شد و در «کالج مسیحی مَدرَس[۱]» به تحصیل پرداخت. اوایل عمر را در فقر شدید گذراند و پس از فراغت از تحصیل، زندگی حرفه‌ایش را در پایین‌ترین سطوح محیط دانشگاهی آغاز کرد، اما چندی نگذشت که به‌عنوان معلمی درخشان و پژوهشگری درخور توجه به شهرتی چشمگیر دست یافت. راداکریشنان در دانشگاه میسور بر کرسی استادی نشست و سپس کرسی فوق‌العاده معتبر جورج پنجم در رشتۀ فلسفۀ دانشگاه کلکته[۲] را تصاحب کرد. در ۱۹۲۶ دعوت شد که در کالج هریس منچستر[۳]، واقع در آکسفورد، مجموعه سخنرانی‌هایی ایراد کند؛ این سخنرانی‌ها توجه فیلسوفان و دانشگاهیان انگلیس را به‌خود جلب کرد. راداکریشنان روشنفکر هندی پیشگامی بود که دربارۀ تمدن هند و فلسفۀ هندی مطالب بسیار نوشت، دیدگاه علمی و در عین حال به‌شدت ملی‌گرایانه‌ای را مطرح کرد، سیاست‌های بریتانیا در هند را بی‌باکانه به باد انتقاد گرفت و با رهبران جنبش ملی‌گرای هند، ازجمله مهاتما گاندی[۴] و جواهر لعل نهرو[۵]، ارتباط نزدیکی برقرار کرد. مشارکت مستقیم‌تر راداکریشنان در سیاست با برگماری او به مقام سفیری هند در مسکو در ۱۹۴۹ آغاز شد. در ۱۹۵۷ به معاونت ریاست جمهوری هند و در ۱۹۶۲ به ریاست جمهوری انتخاب شد و این مقام را تا ۱۹۶۷ در اختیار داشت. راداکریشنان مطالب بسیاری دربارۀ فلسفۀ هند[۶] انتشار داد. از آثارش: ۲جلدی فلسفۀ هند (۱۹۲۳ـ۱۹۲۷)؛ نگرش هندو به زندگی[۷] (۱۹۲۷)؛ نگرشی ایدئالیستی به زندگی[۸] (۱۹۳۲)؛تاریخ فلسفۀ شرق و غرب (ترجمۀ فارسی، ۱۳۶۷ش) که مجموعه‌ای به سرپرستی راداکریشنان است. ترجمه‌های دقیق و روشن او از متن‌های فلسفی هند از قبیل اوپانیشادها[۹]، بهاگاواد گیتا[۱۰]، و دَمّاپادا[۱۱] نیز طرفداران زیادی داشت و موجب شد که این متن‌ها در دسترس طیف وسیعی از خوانندگان قرار گیرند. او نه فقط به همه‌فهم‌کردن والاترین تفکرات فلسفی هند برای مخاطبان جهانی یاری رساند، بلکه این کار را به‌شیوه‌ای و به منظوری انجام داد که راه رسیدن به زندگی بهتر برای بشریت را نشان دهد.