رامانوجا
رامانوجا (ح ۱۰۱۷ـ۱۱۳۷م)(Ramanuja)
| رامانوجا Ramanuja | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۰۱۷م |
| درگذشت | ۱۱۳۷م |
| ملیت | هندی |
| شغل و تخصص اصلی | مفسر |
| شغل و تخصص های دیگر | فیلسوف |
| آثار | کتاب گیتابهاسیه |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |
مفسر و فیلسوف هندی وَیشناوا[۱]، آیین پرستش ویشنو[۲] خدای هندو. او طریقت تسلیم نفس به یک خدای متشخص را تعلیم داد و زمینۀ ظهور جنبش بهکتی[۳] را در این آیین فراهم آورد. او نفوس فردی را مستقل از خدا می‌دید و ایمان را بر علم ترجیح می‌داد. دربرابر فلسفۀ اَدوایتا[۴] (ناثنویِ) واحدیت محض شانکارا[۵]، او ویشیشت‌ادوایتا[۶] (وحدت‌الوجود مشروط) یا «ناثنویت به‌رغم تفاوت» را مطرح کرد. رامانوجا دومین مفسر بزرگ گیتاست و کتابش با نام گیتابهاسیه از معتبرترین تفاسیر است.