رایت، ریچارد (۱۹۰۸ـ۱۹۶۰)
رایْت، ریچارْد (۱۹۰۸ـ۱۹۶۰)(Wright, Richard)
| ریچارد رایت Richard Wright | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۸م |
| درگذشت | ۱۹۶۰م |
| محل زندگی | امریکا و فرانسه |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| آثار | رمان های بیگانه (۱۹۵۳) و رویای طولانی (۱۹۵۸)؛ آثار غیرداستانی: قدرت سیاه (۱۹۵۴)؛ گوش کن سفیدپوست(۱۹۵۷) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
نویسنده و شاعر امریکایی. شماری از نویسندگان سیاه‌پوست امریکا چون جیمز بالدوین[۱] او را منبع الهام خود می‌شمردند. فرزندان عمو توم[۲](۱۹۳۸) او، که مجموعه‌ای است از چهار داستان، با تحسین فراوان روبه‌رو شد. در ۱۹۳۷ به نیویورک نقل مکان کرد و سردبیر روزنامۀ کمونیستی دیلی ورکر[۳] شد، ولی آنچه او را یک‌شَبِه به شهرت رساند انتشار پسرک بومی[۴] (۱۹۴۰) بود. رایت یکی از نخستین کسانی بود که شرایط سیاه‌پوستان در جامعۀ امریکای قرن ۲۰ را در رمان‌های تراژیک قدرتمندش، پسر بومی و زندگی‌نامۀ خودنوشت پسرک سیاه[۵] در ۱۹۴۵ به تصویر کشید. پسر بومی در ۱۹۴۱ بر صحنه رفت و خود رایت بعدها در فیلمی که براساس آن در آرژانتین ساخته شد در نقش اول بازی کرد. پسرک سیاه بر شهرت او افزود، ولی پس از مدتی اقامت در خارج از کشور و عمدتاً مکزیک (۱۹۴۰ـ ۱۹۴۶) چنان از کمونیست‌ها و سفیدپوستان امریکا دلزده شد که به پاریس رفت و تا آخر عمر در آن‌جا در تبعید زندگی کرد. ازجمله آثار او در دوران اقامت در فرانسه است: رمان‌های بیگانه[۶] (۱۹۵۳) و رؤیای طولانی[۷] (۱۹۵۸) و آثار غیرداستانی قدرت سیاه[۸] (۱۹۵۴) و گوش‌کُن سفیدپوست[۹] (۱۹۵۷).