زراعت حفاظی

زراعت حفاظی (cover crop)

کاشت موقت گیاهان سبز، به‌منظور کاهش فرسایش و اصلاح خاک، از طریق انباشت مواد آلی در آن. گیاهان کود سبز معمولاً از گیاهان حفاظی به‌شمار می‌روند. گاهی در باغ‌های میوه از زراعت حفاظی برای تنظیم رشد بعضی از درختان میوه، پس از رسیدن به دورۀ باروری، استفاده می‌کنند. در این حالت، گیاهی را در کنار درخت مورد نظر می‌کارند که بر سر جذب مواد مغذی موجود در خاک با آن رقابت می‌کند. زراعت حفاظی غالباً نخستین روش برای ترمیم خاک زمین‌هایی است که براثر اجرای روش‌های زراعی نامناسب و غفلت فقیر شده‌اند. از گیاهانی مانند شبدر، ماشک، لوبیای سویا، چاودار، جو، گندم، و شلغم به این منظور استفاده می‌کنند.