زوس، ادوارد (۱۸۳۱ـ۱۹۱۴)
زوس، اِدوارد (۱۸۳۱ـ۱۹۱۴)(Suess, Eduard)
زمین‌شناس اتریشی. زمینه را برای عرضه نظریه‌های رانۀ قاره‌ای[۱] آماده کرد و بیان کرد که در گذشته، ابرقاره‌ای عظیم متشکل از قاره‌های جنوبی فعلی وجود داشته است که آن را، به نامِ منطقه‌ای در هند، گندوانالند[۲] نامید. در لندن زاده شد، در پراگ[۳] درس خواند، و از ۱۸۶۱، استاد دانشگاه وین[۴] بود. ۲۵ سال نیز عضو دولت امپراتوری آلمان، رایشستاگ[۵]، بود. در مقام دیرین‌شناس[۶]، در زمینۀ فسیل پستانداران حوضۀ[۷] دانوب تحقیق می‌کرد. همچنین، پژوهش‌هایی در زمینۀ ساختار کوه‌های آلپ، زمین‌شناسی زمین‌ساختی[۸] ایتالیا، و لرزه‌شناسی[۹] صورت داد و احتمالِ وجود پل خشکی[۱۰] بین شمال افریقا و اروپا را عرضه کرد. در کتاب چهرۀ زمین[۱۱] (۱۸۸۵ـ۱۹۰۹)، به تحلیل عوامل فیزیکی تکامل جغرافیایی زمین پرداخت. همچنین، دیدگاهی جامع از حرکات پوسته‌ای[۱۲]، ساختار و گروه‌بندی رشته‌کوه‌ها، قاره‌های غرق‌شده، و تاریخچۀ اقیانوس‌ها عرضه کرد. در بازنویسی مباحث زمین‌شناسی ساختاری قاره‌ها نیز همکاری چشمگیری داشت.