سارنگ، هوشنگ (۱۲۹۱ـ۱۳۴۸ش)
هوشنگ سارنگ (۱۲۹۱ـ ۱۳۴۸ش)
| هوشنگ سارنگ | |
|---|---|
| زادروز |
۱۲۹۱ش |
| درگذشت | ۱۳۴۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ‌التحصیل از هنرستان هنرپیشگی تهران |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تلویزیون، و سینما |
| آثار | حاتم طائی (۱۳۴۵)، مردی در قفس (۱۳۴۴)، بن بست (۱۳۴۳)، وسوسه (۱۳۴۳)، آقای هفت‌رنگ (۱۳۴۲) |
| گروه مقاله | تیاتر |
| خویشاوندان سرشناس | سیداحمدخان (پدر) |
بازیگر ایرانی تئاتر و سینما. توانایی ایفای هر نقشی را داشت؛ اما در آخرین سال‌های حضورش در سینما و تئاتر از توانایی‌هایش بهره چندانی نگرفت. پدرش، سیداحمدخان، از شخصیت‌های سرشناس نمایش‌های تعزیه بود که نقش شمر را ایفا می‌کرد.
سارنگ فعالیتش را از ۱۳۱۱ش با نام میرحشمت سارنگ و با نمایش نیرنگ عمه گرگه در تئاتر سعادت آغاز کرد، و پس از فارغ‌التحصیل‌شدن از هنرستان هنرپیشگی تهران، در نمایش‌های ابن‌ملجم، اتللو، پروفسور سوسول، دردسر تلفن، و علی بهانه‌گیر به ایفای نقش پرداخت. به‌رغم قد و قامت کوتاه، نقش‌هایش را با قدرت و صلابت ایفا می‌کرد. از ۱۳۱۹ش در رادیو حضور یافت و از ۱۳۳۲ با نقش‌آفرینی در فیلم سینمایی گلنسا فعالیت‌هایش را تنوع بیشتری داد.
فیلم‌شناسی
حاتم طائی (۱۳۴۵)
مردی در قفس (۱۳۴۴)
بن بست (۱۳۴۳)
وسوسه (۱۳۴۳)
آقای هفت‌رنگ (۱۳۴۲)
گربۀ وحشی (۱۳۴۱)
مكر ابليس (۱۳۴۱)
ورپريده (۱۳۴۱)
آتشپاره تهران (۱۳۴۰)
انسان پرنده (۱۳۴۰)
بيوه‌های خندان (۱۳۴۰)
دختر همسايه (۱۳۴۰)
بيم و اميد (۱۳۳۹)
دختری از اصفهان (۱۳۳۹)
آقای شانس (۱۳۳۸)
جوانان امروزی (۱۳۳۸)
چشمۀ آب حيات (۱۳۳۸)
دست تقدير (۱۳۳۸)
آقای اسكناس (۱۳۳۷)
بهلول (۱۳۳۶)
بر باد رفته (۱۳۳۳)
گلنسا (۱۳۳۲)