سامی
سامی (Semite)
اقوام خاورمیانه. در آغاز به زبان سامی سخن می‌گفتند و نقل است که از نوادگان سام[۱]اند که بنابر کتاب مقدس[۲] از پسران حضرت نوح[۳] (ع) بوده است. اقوام باستانی سامی مشتمل‌اند بر عبرانی‌ها[۴]، عَمّونیان[۵]، موآبیان[۶]، اَدومیان[۷]، بابِلی‌ها[۸]، آشوری‌ها، کلدانیان[۹]، فنیقی‌ها[۱۰]، و کنعانیان[۱۱]. ادیان یکتاپرست ابراهیمی را نیز همین مردمان بنیاد نهادند. سامی‌ها، صحراگرد و چوپان بودند. این اقوام، که گه‌گاه شهرهایی نیز برمی‌آوردند، از حدود ۲۵۰۰ سال پیش از شبه‌جزیرۀ عربستان به نقاط دیگر کوچیدند و در سواحل مدیترانه، بین‌النهرین و دلتای نیل سکنی گزیدند. اقوام سامی به قبایلی تقسیم می‌شدند که ریاست آ‌ن‌ها را شیوخی برعهده داشتند که منصبشان موروثی بود. سامی‌های بین‌النهرین با سومری‌ها و اکدی‌ها درآمیختند. فنیقی‌ها به دریانوردی روی آوردند و عبرانیان کوچیده به شبه‌جزیرۀ سینا در فلسطین سکنی گزیدند.