سانتو دومینگو
سانْتو دومینْگو (Santo Domingo)
| سانتو دومینگو | |
|---|---|
| کشور | جمهوری دومینیکن |
| جمعیت | 2,851,300 نفر |
| تولیدات و صنایع مهم | توزیع کالا، مشروبات الکلی، سیمان، پارچه |
| برخی بناهای مهم | کلیسای جامع سانتاماریا لا منور، کلیسای‌های سان فرانسیسکو و کریستوف کلمب و دانشگاه آزاد سانتو دومینگو |
| نام فارسی | سانْتو دومینْگو |
| نام لاتین | Santo Domingo |
(نام سابق: سیوداد تروخیو[۱]) پایتخت و بزرگ‌ترین شهر جمهوری دومینیکن[۲]، در بخش جنوبی کشور، با ۲,۸۵۱,۳۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). با خطوط کشتی‌رانی و خطوط هوایی به مناطق مهم امریکای شمالی و امریکای جنوبی متصل است. مرکز تجاری، اداری، و گردشگری است و مشروبات الکلی، سیمان، و پارچه تولید می‌کند و مرکز مهم توزیع کالا برای مناطق تولیدی اطراف خود است. این شهر قدیمی‌ترین آبادی مسکونی در نیم‌کرۀ غربی است. بناهای تاریخی و مهم آن عبارت‌اند از کلیسای جامع سانتاماریا لا منور[۳] (۱۵۱۴ـ۱۵۲۰)، که گفته می‌شود جسد سان نیکلاس[۴] در آن جاست؛ کلیسای‌های سان فرانسیسکو[۵] و کریستوف کلمب[۶]، متعلق به قرن ۱۶، و دانشگاه آزاد سانتو دومینگو[۷] (۱۵۳۸)، که قدیمی‌ترین دانشگاه در قارۀ امریکا[۸] است. بارتولومیو[۹]، برادر کریستوف کلمب، در ۱۴۹۶م این شهر را بنا کرد. بعد از توفان سهمگین ۱۹۳۰ بازسازی شد. از ۱۹۳۶ تا ۱۹۶۱ به یاد رافائل لئونیداس تروخیو مولینا[۱۰]، رئیس‌جمهور دومینیکن، تروخیو نام گرفت و در ۱۹۶۱، پس از ترور تروخیو مولینا، مجدداً سانتو دومینگو نامیده شد.