سرخه ای

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سرخه‌ای

از گویش‌های مجموعۀ گویشی سمنانی رایج در سرخۀ سمنان. این گویش به بیابانکی، افتری و لاسگردی بسیار نزدیک است. در گویش سرخه‌ای اسم فاقد مذکر و مؤنث است و صفت قبل از اسم قرار می‌گیرد.