سوردین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سوردین‌ (sourdine)

سوردین

(از واژۀ فرانسوی سورد به‌معنای کَر) در موسیقی، صداخفه‌کن. همچنین سازی از نوع فاگوت که در اواخر قرن ۱۶ و اوایل قرن ۱۷ رواج داشته و در پنج اندازه ساخته می‌شده ‌است. نام آن از این واقعیت گرفته‌شده که آوای آن طنین خفه و گرفته‌ای دارد.