سیستم تابش پایی
سیستم تابش‌پایی (radiation monitoring system)
شبکه‌ای از پایشگرها، برای آشکارسازی افزایش تابش زمینۀ گاما[۱] و هشدار حوادث هسته‌ای مهم، چند دقیقه پس از وقوع حادثه. حادثۀ چرنوبیل[۲] در اوکراین، (۱۹۸۶)، چندین کشور اروپای غربی را به فکر نصب چنین سیستم‌هایی انداخت. در ۱۹۹۴، کار روی سیستم پیشاهنگ برای ایجاد پردۀ گاما[۳]، شبکۀ فشرده‌ای از پایشگرهای تابش در سراسر اروپای شرقی و غربی، آغاز شد. بزرگ‌ترین سیستم در حال کار، سیستم آلمانی آی‌اِم‌آی‌اِس است که بیش از ۲هزار حسگر دارد. در سیستم ریم‌نِت از ۹۲ پایشگرِ مستقر در پایگاه‌های سراسر کشور استفاده می‌شود. این سیستم در بریتانیا فعال است.